Elke laatste zondag van de maand is't BBQ in Rumst (adres te verkrijgen op de red.), dus neem je je fiets mee en doe je een toertje fürs fressen. Deze eerste maal ben ik over de Nete-dijken naar Lier gereden.
In Rumst, aan de samenloop van de Dijle en de Nete, is er een blauwe metalen brug over beide rivieren. (staat NIET op de kaart). Ik ben op de rechteroever (noordkant) van de Nete begonnen. Onder de autostrade tot aan de eerste brug. Hier MOET je naar de overkant (zuidkant) van de Nete. De andere route loopt dood op een gesloten poort!
Volg nu het rode pad...onder de spoorweg...tot in Duffel. Ik ben hier aan de zuidkant gebleven. De Nete wordt dan als je Lier nadert wel Nete-Kanaal... Geen probleem, want bij de volgende brug kun je dat oversteken en met wat goede wil en oriëntatie-vermogen ;O) vind je de ware Nete wederom. Tot 2 maal toe zie je een aftakking aan de overkant (met brug weliswaar) en daarna de verlossende brug over de Nete zelf! Je bent nu op een boogscheut (In Lier rekenen ze nog met boogscheuten, vadems, ellen enz...) van de "grote" kerk. In "'t Kruiske" ga je maar een pint drinken. Herinneringen aan zwoele zomer middagen, vervlogen brosdagen en Walter-toen-em-nog-ne-grave-gast-was-Grootaers krijg je der gratis bij.
De terugweg:
Betaal de barbier met zilverstukken en werk jezelf wederom naar de Nete. Steek de beide vesten (volgens mij) bruggewijs over en blijf de rivier aan je linkerhand houden. Volg dus de rode route op de kaart.
In Duffel steek je weer over..of... je blijft volgen tot aan de spoorweg. Je kunt nu niet meer verder, maar ik heb recent op een (andere) kaart gezien dat je te voet de brug van de spoorweg over kunt steken... Het is het proberen waard!
Blijf nu flink doorkarren en je komt aan de samenloop Dijle-Nete. Neem de blauwe brug en we staan weer waar we vertrokken zijn.
Tipje: Je rijdt héél de tijd op dijken, het is niet saai want de Nete slingerd voldoende maar denk aan wind en kou... Yours truly had één miezerig T-shirtje aan ...en was blij dattem terug was!
Plezant zo eens in den vreemden gaan karren...de volgende keer eens de andere richting uit denk ik.
